دانشمندان دانشگاه آکسفورد می گویند برخی از افراد با داشتن “ژن‌های شانس” یا DNA خاص ممکن است پس از تزریق واکسن کووید از مقاومت بیشتری برخوردار شوند.

محققان دریافتند افرادی که نسخه‌ای از ژنی به نام HLA-DQB1*06 دارند، پس از واکسیناسیون پاسخ آنتی‌بادی بیشتری نسبت به سایرین داشتند. حدود 30 تا 40 درصد از جمعیت بریتانیا این واریانت ژنی را دارا هستند. نتایج این مطالعه در ژورنال Nature Medicine به چاپ رسیده است. برای تایید آن تحقیقات بیشتری مورد نیاز است. کارشناسان می‌گویند واکسن‌ها بهترین راهی است که افراد می‌توانند از خود در برابر کووید محافظت کنند. در پاییز امسال مردم تشویق به تقویت سیستم ایمنی خود می‌شوند.

در زمستان امسال ترس از ابتلا به آنفولانزا و بیماری کووید دوگانه وجود دارد و مقامات می‌گویند کسانی که واجد شرایط دریافت واکسیناسیون رایگان هستند باید آن را دریافت کنند.

• چند نفر تا به حال دوز بوستر واکسن مصرف کرده اند؟
• چه کسی واجد شرایط دریافت تقویت کننده کووید در پاییز امسال است؟

محققان نمونه خون افرادی را که در پنج کارآزمایی بالینی مختلف شرکت کردند، از جمله 1600 بزرگسال که واکسن Oxford-AstraZeneca یا Pfizer-BioNTech را به عنوان اولین تزریق خود داشتند، تجزیه و تحلیل کردند.

آن ها دریافتند افرادی که حامل این نوع ژن هستند، یک ماه پس از اولین تزریق خود، نسبت به افرادی که نسخه‌های دیگری از این ژن را داشتند، به احتمال زیاد سطوح آنتی‌بادی‌های بالاتری داشتند – پروتئین‌هایی که ویروس کرونا را تشخیص می‌دهند و به آن ها حمله می‌کنند. این مطالعه همچنین شامل افرادی بود که تا بیش از یک سال بعد از اولین واکسن خود  به صورت هفتگی تست کووید انجام می‌دادند. آن ها دریافتند افرادی که دارای این واریانت ژن هستند کمتر دچار “عفونت اولیه” در این دوره شدند، در حالی که دیگر افراد همچنان پس از واکسیناسیون دچار عفونت خفیف کووید می شوند.

دانشمندان اذعان دارند که بسیاری از عوامل دیگر از جمله سن، سایر بیماری ها و شغل افراد در خطر ابتلا به کووید نقش دارند. اما در عین حال معتقدند ژنتیک هنوز پس از محاسبه این موارد نقش مهمی ایفا می کند.

دکتر الکساندر منتزر، محقق اصلی این مطالعه، گفت: “ما تغییرات گسترده‌ای را در سرعت ابتلا به کووید-19 پس از واکسیناسیون مشاهده کرده ایم یافته‌های ما نشان می‌دهد که کد ژنتیکی ما ممکن است بر میزان احتمال وقوع این اتفاق در طول زمان تأثیر بگذارد.ما امیدواریم که یافته‌های ما به ما در بهبود واکسن‌ها برای آینده کمک کند تا نه تنها از ابتلای ما به بیماری شدید جلوگیری کنند، بلکه ما را تا زمانی که ممکن است عاری از علائم باشند.»

پروفسور جولیان نایت، محقق ارشد این مطالعه افزود: از این مطالعه شواهدی داریم که ساختار ژنتیکی ما یکی از دلایلی است که ممکن است در پاسخ ایمنی بدنمان پس از واکسیناسیون کووید-19 با یکدیگر تفاوت داشته باشیم. ما دریافتیم که به ارث بردن یک نوع خاص از یک ژن HLA با پاسخ‌های آنتی بادی بالاتر مرتبط است، اما این تنها شروع داستان است. وی افزود: برای درک بهتر اهمیت بالینی این ارتباط خاص به کار بیشتری نیاز است. و به طور گسترده‌تر، شناسایی این نوع ژن می‌تواند به ما در مورد چگونگی ایجاد پاسخ‌های ایمنی موثر و بهبود واکسن‌ها به ما بگوید.

این تیم اذعان می‌کند که نیاز فوری به درک اینکه آیا این یافته‌ها برای جمعیت‌های نژادی متفاوت‌تر قابل استفاده است یا خیر، وجود دارد، زیرا گروه‌های مختلف سطوح متفاوتی از گونه ژنی دارند.