همان‌طور که تا اینجا به آن اشاره شد، در سه ماهه سوم بارداری بسیاری از علائم بارداری از بین می‌روند و علائم جدیدی جایگزین می‌شود. پس مهم است که بدانید به کدام نشانه‌های خطرناک بارداری باید توجه کنید تا به هیچ عنوان آنها را نادیده نگیرید.

چند نشانه وجود دارد که نشان می دهد ممکن است مشکلی وجود داشته باشد و شما باید در اسرع وقت به دنبال مراقبت‌های پزشکی باشید. مهم‌ترین این موارد در زیر ذکر شده‌است.

• کاهش عمده حرکت کودک (تجربه کمتر از 10 ضربه در دو ساعت): هنگامی که صحبت از سلامت کودک شما می‌شود، کاهش حرکت یکی از علائم خطرناک بارداری در سه ماهه سوم بارداری است. با توجه به کنگره متخصصان زنان و زایمان آمریکا (ACOG)، شما باید از هفته 28 شروع به شمارش ضربات و حرکات کودک کنید. اگر بارداری پرخطری دارید، شروع از هفته 26 توصیه می‌شود. پس از اینکه مدتی این کار را انجام دهید، متوجه خواید شد که چه میزان ضربه و حرکت برای شما عادی است. در حالی که حرکت ممکن است افزایش یا کاهش یابد، کاهش شدید یا توقف آن یکی از مهم ترین علائم سه ماهه سوم بارداری است که نباید نادیده گرفت. در صورت تغییر ناگهانی فوراً به اورژانس مراجعه کنید.
• درد شدید یا مداوم شکم: اگرچه احساس ناراحتی و درد مشکلی ندارد، اما به خاطر داشته باشید درد شدید هرگز طبیعی نیست. دلایل طبیعی برای درد وجود دارد، اما اگر درد شدید یا دردی را تجربه می‌کنید که از بین نمی‌رود، به اورژانس مراجعه کنید. درد می تواند یکی از علائم خطرناک بارداری در سه ماهه سوم باشد. برخی از علل جدی عبارتند از:
• فیبروئید رحم. در حالی که فیبروم رحم ممکن است در سه ماهه اول و دوم خونریزی کند، در سه ماهه سوم ممکن است باعث گرفتگی یا درد شدید شود.
• جفت سرراهی. گاهی اوقات افراد مبتلا به جفت سرراهی فقط خونریزی را تجربه می کنند. برای دیگران، با درد خفیف تا شدید همراه است
• فشار خون بالا اگرچه نشانه پره اکلامپسی است، اما در موارد شدید می‌تواند باعث درد در قسمت بالای سمت راست شکم شود. برخی افراد نیز سردردهای شدیدی را تجربه می‌کنند.
• عفونت مثانه
• مشکلات عصبی
• انقباضات منظم یا سفت شدن رحم قبل از هفته ۳۶ (بیش از چهار انقباض در یک ساعت)
• تب و لرز شدید که می‌تواند نشان دهنده عفونت جدی باشد، یکی از علائم خطرناک بارداری در سه ماهه سوم است که باید مراقب آن باشید. عفونت می‌تواند به سادگی سرماخوردگی باشد. با این حال، می‌تواند نشان دهنده مشکلات جدی‌تری باشد که نیاز به مراقبت پزشکی دارند، مانند:
• عفونت‌های تنفسی
• عفونت‌های دستگاه ادراری
• عفونت‌های کلیه
• عفونت‌های تناسلی
• مسمومیت غذایی
• خونریزی واژن یکی دیگر از علائم خطرناک در سه ماهه سوم بارداری، است. از هر ۱۰ زن یک نفر در سه ماهه آخر خونریزی را تجربه می کند. با این حال، همیشه نشانه خطرناکی نیست بنابراین سعی کنید وحشت نکنید. به عنوان مثال، در اواخر بارداری، ممکن است ترشحات غلیظ همراه با رگه هایی از خون داشته باشید که ممکن است قرمز روشن، صورتی یا قهوه ای تیره به نظر برسد و طبیعی است. این سیگنالی است که رحم شما در حال نرم شدن، نازک شدن و گشاد شدن است و باعث خونریزی عروق خونی می‌شود. این حالت چند ساعت یا چند روز قبل از شروع زایمان اتفاق می‌افتد، بنابراین اگر مطمئن نیستید که چیست، می‌تواند هشدار دهنده باشد. یکی دیگر از علل خونریزی، رابطه جنسی است. اصطکاک ناشی از رابطه جنسی ممکن است واژن شما را تحریک کند و باعث ایجاد لکه بینی خفیف شود. همین امر می تواند در مورد معاینات واژینال که باعث ناراحتی می‌شود اتفاق بیفتد. به خاطر داشته باشید که خونریزی در این موارد باید سبک باشد. به هر حال بهتر است در مورد هر گونه خونریزی در سه ماهه سوم باید با پزشک خود تماس بگیرید. به طور کلی خونریزی می‌تواند یکی از علائم خطرناک بارداری در سه ماهه سوم باشد زیرا می‌تواند ناشی از مشکلات جزئی تا خطرناک باشد. این موارد عبارتند از:
• عفونت: اگر عفونت یا بیماری در واژن یا دهانه رحم دارید، باید به طور حرفه ای درمان شود. عفونت می‌تواند از عفونت‌های مقاربتی (STIs) تا واژینوز باکتریایی (BV) را شامل شود.
• پولیپ دهانه رحم یا فیبروم رحم. پولیپ دهانه رحم می‌تواند باعث خونریزی، زایمان زودرس، عفونت و غیره شود. اکثر افراد مبتلا به فیبروم بارداری طبیعی دارند، اما باید تحت نظر پزشک باشد.
• جفت سرراهی یا عارضه ی قرار گیریجفت در بخش تحتانی رحم (Placenta Previa). زمانی اتفاق می‌افتد که جفت آنقدر پایین باشد که قسمتی یا تمام دهانه رحم را بپوشاند. پزشک شما باید خونریزی را کنترل کند زیرا می‌تواند منجر به مرده زایی و خونریزی در حین زایمان شود.
• جدا شدن جفت زمانی اتفاق می‌افتد که جفت شما از دیواره داخلی رحم جدا می‌شود. این موضوع که می‌تواند برای مادر و نوزاد بسیار خطرناک باشد یکی از علل خونریزی واژینال است.
• افزایش ناگهانی ترشحات واژن
• نشت هر مایعی (ممکن است به صورت فورانی یا قطرات کوچک باشد)
• استفراغی که بهتر نمی‌شود، به خصوص اگر نتوانید مایعات را به مدت ۲۴ ساعت نگه دارید. در سه ماهه اول و دوم معمولاً استفراغ و حالت تهوع انتظار می‌رود و حالت تهوع صبحگاهی شایع است. با این حال، در سه ماهه سوم، احتمال آن کمتر است. برخی از افراد در تمام دوران بارداری خود از تهوع صبحگاهی رنج می برند. با این حال، اگر تهوع صبحگاهی شما هفته‌ها پیش متوقف شد و به طور ناگهانی برگشت باید با پزشک خود تماس بگیرید تا علت آن را بیابید. اگرچه ممکن است فقط آنفولانزا باشد، اما استفراغ می‌تواند یک علامت خطرناک بارداری در سه ماهه سوم باشد، که می‌تواند به دلایل زیر باشد:
• عفونت
• مسمومیت غذایی. بسته به شدت، مسمومیت غذایی نیز ممکن است به مراقبت پزشکی نیاز داشته باشد.
• سوزش در هنگام ادرار یا مشکل در دفع ادرار که می‌تواند به اشکال مختلفی باشد مثل حس کاذب نیاز به دفع ادرار و یا ادرار خونی. اینها می‌تواند نشانه عفونت ادراری باشد. عفونت ادراری درمان نشده می‌تواند منجر به عفونت کلیه یا زایمان زودرس شود. خوشبختانه، درمان معمولاً ساده است: معمولا مصرف یک دوره آنتی بیوتیک  مناسب طبق نظر پزشک عفونت شما را از بین ببرد.
• تورم به خصوص در صورتی که پس از دراز کشیدن از بین نمی رود
• افزایش وزن سریع (بیش از ۵۰۰ گرم در روز)
• تاری دید یا دیدن لکه‌هایی در جلوی چشمان
• سردرد یا سرگیجه‌های شدید
• کیسه آب پاره شده و انقباض ندارید

در نهایت جالب است بدانید وقتی به علائم خطرناک سه ماهه سوم فکر می‌کنیم، معمولاً به سراغ علائم فیزیکی می‌رویم. با این حال، سلامت روان شما نیز ممکن است بر کودک شما تأثیر بگذارد. تغییرات خلق و خو و احساس عصبی بودن در برخی از مقاطع بارداری معمول است. بر اساس گزارش انجمن اضطراب و افسردگی آمریکا (ADAA) بیش از 50 درصد از زنان باردار افسردگی یا اضطراب را تجربه می‌کنند. احساسات شدید می‌تواند نشانه یک اختلال سلامت روان باشد. بسیاری از اوقات، این احساسات پس از بارداری باقی می‌ماند یا حتی تشدید می‌شود که می‌تواند منجر به افسردگی پس از زایمان و در موارد نادر روان پریشی پس از زایمان شود. همچنین مشکلات سلامت روان می‌تواند روی کودک در حال رشد شما تأثیر بگذارد. یک مطالعه اخیرا استرس و افسردگی را با تغییرات جفت مرتبط دانست که حتی می‌تواند فعالیت ژن‌ها را تغییر دهد. مطالعه دیگری نشان داد که افسردگی در دوران بارداری با اختلالات رفتاری و عاطفی در دوران کودکی مرتبط است. بسیاری از مردم از دریافت کمک غفلت می‌کنند، زیرا احساس می‌کنند این کمک خودخواهانه است یا مهم نیست. با این حال، کمک گرفتن یکی از فداکارانه‌ترین کارهایی است که می‌توانید برای کودک خود انجام دهید. وقتی کودکی با والدینی بزرگ می‌شود که می‌توانند به طور موثر با احساسات وی کنار بیایند، یاد می‌گیرد که این مقررات عاطفی را منعکس کند. به طور خلاصه، یک مادر شاد مساوی است با یک نوزاد شاد. حتی اگر مطمئن نیستید که با یک اختلال بالینی دست و پنجه نرم می‌کنید، خوب است که در مورد آن با کسی صحبت کنید. یک درمانگر در منطقه خود پیدا کنید یا از پزشک خود مشورت بگیرید. همچنین می‌توانید از پزشک خود در مورد خدمات رایگان یا کم هزینه بپرسید.